Buenos dias,

Na woensdag uitgeput aangekomen te zijn in Lima, ging er een wereld voor me open. Het was niet prettig. Eerste 2 dagen wilde ik het eerste vliegtuig naar huis nemen. Helemaal toen ik de gigantisch stapel met dozen zooi zag staan, die ik uit moest zoeken, de zogenaamde schoolmaterialen. Gelukkig voelde ik me wel op mijn gemak door haar verwelkoming. Het is wel moeilijk om dingen uit Nederland te horen die ik mis. De geordendheid mis ik ook heel erg. De auto's rijden kriskras door elkaar. Hier malen ze er niet om als je rechts inhaalt. Niemand stopt bij een zebrapad en er wordt de ganse tijd getoeterd. Megaveel taxi's rijden er rond en allemaal met deuken. Ik had nog geen één ongeluk gezien, maar vanavond wel. Mocht je denken dat het lekker weer is, helaas niet. Erg koud steeds vanwege de hoge luchtvochtigheid hier. De ochtend en avond bestaat uit een laag nevel. Wanneer je verder Peru inrijdt, raak je die kwijt, want het stijgt hard hier, dus na 200m omhoog, is er een stralend zonnetje. Ik woon in Miraflores, de school staat in San Isidro, de club(later in het verhaal) is in Magdalena del Mar, de schoolmaterialen staan in Surco, dit zijn allen veilig wijken. Ik was vrijdag in Victoria, daar had ik volgens mijn huisgenootje nooit mogen komen, gevaarlijk noemde ze het. Veel verschil dus, veel mensen komen ook nooit buiten hun eigen wijk. Het eten is smakelijk en voedzaam, maar nog niet helemaal mijn smaak.

Toch heb ik ook veel plezier gehad, Gaby is een leuke meid, spreekt helaas alleen Spaans, maar daar leer ik ook wel weer van. We zijn zaterdagavond uit geweest. Veel mooiere discotheken en lounges dan in Nederland en de cocktails smaakten mij best. Overigens moet je niet denken dat het hier veel goedkoper is. Ik moest handdoeken kopen en vond ze in de winkel niet goedkoper dan 10 euro per stuk. Dat was ik niet van plan, dus ik ben naar de markt gegaan en kocht er toen drie voor dat geld. De markt is een interessante plek. Overal in stad staan wagentjes met koopwaren of mensen met mandjes aan de arm. Tussen het vele chaotische verkeer lopen zij te leuren. Inderdaad midden op straat. Echter staan op de markt flink wat van die wagentjes op een rijtje. Daarnaast was er een grote hal die bomvol staat met fruit, vlees en vis. Een vrouwtje poetst de aardbeien op en stapelt ze daarna op. Ik leerde dat je zoveel mogelijk van fruit af moet blijven, maar hier poetsen ze alles op. In de hal stonden ongekoelde standplaatsen waar de geplukte kippen ondersteboven hangen en de vissen nog geschubd moeten worden. Ik zou hier zelf nooit van willen eten, maar ik moet zeggen dat Peruvianen wel de verste kip en vis hebben. Waar het in Nederland dagenlang duurt voordat na de slacht de kip in de winkel ligt, ligt het hier in de kraam nog maar net 2 uur. Toch liet ik mij niet verleiden met die informatie.

Waar ik me ook niet toe laat verleiden is het drinkwater. Er zijn mensen hier, die dat gewoon drinken. Zij zijn gewend geraakt aan de bacteriën. Sommige filteren het water of koken het eerst en laten het vervolgens afkoelen. Ik verkies toch water op fles.

Je moet je voorstellen dat hier nooit kinderen op straat spelen, omdat het te gevaarlijk is. Er is veel laagbouw, maar op het moment worden er overal flatgebouwen gebouwd, maar niemand komt er op het idee om er ook voorzieningen bij te bouwen. Zo ontstaat er een tekort aan scholen. Scholen zijn daarom erg duur en vaak ver weg. Je betaalt al snel duizenden dollars inschrijfgeld en daarnaast moet ook het schoolgeld betaald worden. Omdat de kinderen niet buitenspelen en vriendjes alleen op school zien, zijn er speciale plekken ingericht voor de middenklasse. Zondagmiddag verbleef ik op de cricketclub, dat is zo'n plek. Ik was meegevraagd door de bestuursvoorzitter. Daar ontmoette ik zijn vrouw en dochter. Zijn dochter zit bij mij in groep 6, dus dat was leuk om alvast te ontmoeten. De club is eigenlijk een afgesloten voetbalveld, springkussens, zwembad (als het zomer is) en speeltuin voor de kinderen. Hieromheen ontmoeten allerlei mensen elkaar in horecagelegenheden. Hier kom je niet zomaar binnen. Je moet geïntroduceerd worden en drie leden moeten hun handtekening zetten voor je lidmaatschap. Daarna betaal je nog een flink bedrag en dan ben je binnen. Het voelde een beetje als een mini-vakantie op centre parcs. Ik kreeg daar veel uitleg van de school en dat voelde erg prettig.

Sowieso doen ze in Lima veel voor de kinderen. Natuurlijk is er wel het principe dat er betaald moet worden. Maar er zijn veel interactieve theaters speciaal voor kinderen.

's Avonds ben ik nog heerlijk naar de film gegaan. De stoeltjes een de bios bestaan uit een klapzitting. Ik zat niet zo stil en bleef wiebelen. Overigens was het een vreselijke film (The gallows). Ik laat nooit meer een ander kiezen, want horror is niet echt mijn ding. We liepen terug over de boulevard en toen besefte ik pas hoe gaaf Lima is. Zoveel lichtjes langs de kust en in de bergen achter de stad.

Op maandag stond ik al vroeg op en ging ik aan de slag voor de lessen van die avond. Ik verwacht namelijk 10 kleuters. In de ochtend had ik eerst een bezichtiging van een kamer met eigen badkamer. Deze is morgen klaar voor gebruik. Dat wil zeggen geschilderd en gerepareerd. Ik wil de kamer graag hebben, dus morgen krijg ik het contract, welke ik goed door zal lezen. Ik was er nog niet uit wat ik ging doen in de les, maar ik kreeg een idee. Ik besloot te gaan printen, maar de printer deed het niet. Toen maar bij copyshop het hoogs benodigde gedaan, schoolspullen ingeslagen en naar school gehaast. Twee keer alleen de taxi geregeld. Nee, dat is niet gemakkelijk, bijna niemand spreekt Engels. Het zijn vooral de tieners die dat kunnen.

De ouders kwamen hun kroost afgeven. Het was leuk. Het was echt leuk. Een jongen was zo verlegen, die verstopte zich achter een kast. Toen ben ik verstoppertje gaan spelen en dat vond hij dan wel weer interessant, maar wilde niet komen toen ik hem vond. Daarna negeerde ik hem, toen kwam hij wel kijken. Een peuter moest zo huilen, omdat hij zijn moeder niet meer zag, dat hij na een kwartier in mijn armen in slaap viel. Ik heb hem maar op mijn jas gelegd en zijn apenknuffel onder zijn hoofdje. Ik was al lang blij dat hij stil was. Overigens kwamen slechts vier van de tien kinderen opdagen. De derde viel aan het einde van de les ook in slaap van vermoeidheid. Allemaal zeer begrijpelijk als je na een lange schooldag nog twee uur Nederlandse les krijgt. De andere twee bestonden uit een fantasierijk en druk manneke en een stillere slimme Vlaamse jongen. De ouders kwamen hen te vroeg ophalen, maar ik vond het prima dit keer. We hebben Rupsje Nooitgenoeg behandeld, dat beviel best. Na school ben ik snel naar de Larcomar gegaan bij de boulevard. De winkels zijn hier tot laat in de avond open. Nu zit ik bij Starbucks voor een skypegesprek met mijn voorganger. Vanwege een prima internetverbinding kan dat hier. Het overdrachtsgesprek ging goed en nu zit ik hier te typen over mijn ervaringen in Lima so far. Morgen groep 3 en 4, woensdag groep 5 en 6, donderdag groep 6 en 7 en op zaterdagochtend van 9:00 tot 11:00 groep 1-3 en van 11:00 tot 13:00 groep 4-7.

Hasta Luego! en liefs van

Lydia

ps. Ik kan niet direct overal op reageren, internet werkt veelal vervelend en daarbij is het bij mij 7 uur vroeger dan in Nederland.